Eens in de zoveel tijd word ik gebeld door een loterij. Ik moet overgehaald worden om mee te gaan doen. Eerst vertellen ze dat ik leuke prijzen kan winnen en dat het dus aantrekkelijk is om lot te kopen. Meestal heb ik wel zin in een discussie, dus ik ga er vol in. Discussiëren is leuk! Ik probeer ze uit te leggen dat het rekenkundig gezien niet zo handig is om mee te doen met een loterij. Want het prijzengeld is altijd minder dan de gezamenlijke inleg, want er moet ook verdiend worden. ‘of doe jij dit werk voor niets?’, vraag ik dan. Die vraag wordt amper beantwoord.
Vervolgens wordt er een poging gedaan om me te overtuigen met goede doelen, als het tenminste een loterij is die net doet alsof het om het steunen van goede doelen gaat in plaats van geldelijke welvaart. Dan zegt zo'n vriendelijk meisje dat ik door mee te doen heel veel goede doelen steun. Meestal antwoord ik dan weer dat er toch altijd verdiend moet worden aan de loterij, dus dat het handiger is om zelf geld te geven aan doelen die je aanspreken.
Als ook die aanval is afgeslagen komt het belangrijkste argument: stel dat je in een keer heel rijk wordt, dan hoef je niet meer te werken. De toon waarmee dit laatste gezegd wordt is zo stellig, dat ik er van in de lach schiet. Tijd om met de bijbel te antwoorden: ' In de schoot geworpen rijkdom is weer snel verdwenen, gestage groei maakt rijk, ' is mijn laatste reactie (Spreuken 13,11). Meestal zegt het meisje dan op een minder vriendelijke manier: ‘ja als je zo gaat beginnen…’ en ze legt de telefoon neer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten