De afgelopen week stond er een steiger bij ons huis. Aan de
buitenkant moest alles geschilderd worden. Het is verleidelijk, zo’n steiger,
om even naar boven te gaan. ’s Nachts bleef hij ook staan natuurlijk. Ik was
bang dat er iemand voor de grap naar boven zou gaan. Gewoon omdat hij daar
stond. Even extra gekeken of de ramen wel goed dicht waren. Zelf durf ik dat
trouwens niet: naar boven gaan. Ik heb hoogtevrees. Ik moet er niet aan denken
om hoger dan een paar meter boven de grond te staan. Toch kan ik me wel
voorstellen hoe verlokkelijk het is om in zo’n steiger te klimmen. Mensen willen
graag de dingen van boven af bekijken.
Mensen willen het leven snappen en willen naar boven. Dat
zit diep in de mens. Ze willen het liefst voor God spelen: de steiger op. Maar al die mensen die denken te weten wat goed is voor zichzelf en anderen, dat gaat niet goed in deze wereld. Om
ons dat af te leren doet God het tegenovergestelde: hij komt van de steiger
naar beneden en daalt af in ons mensenbestaan. En zelfs dat is nog niet
voldoende. Hij zakt nog verder naar beneden en kiest ervoor om dood te gaan op
een manier die was weggelegd voor het uitschot. Zo ver komt God de steiger af
op Goede Vrijdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten