Bij ons thuis gebeurde afgelopen weekend een ramp. Na al enkele
weken een slecht werkende telefoon gehad te hebben, moest oudste dochter
concluderen dat hij nu echt definitief kapot was. 'Nu ben ik dus sociaal dood,'
was haar korte constatering. En dat is natuurlijk het ergste wat je kan
overkomen. Vooral als het nog wel even duurt voor je jarig bent. Dus hoe moet
dat nu? Het gaat natuurlijk om het contact dat stopt. Je bent niet meer
bereikbaar, je kan niets uitwisselen. Je bestaat niet meer als je niet in
verbinding staat met anderen. Je weet niet meer wat er speelt. Geen leven
zonder contact.
Het is een bijbelse gedachte dat mensen gemaakt zijn om in verbinding te staan. We zijn gemaakt om te praten, te lachen en te huilen met anderen. En of dat nu real life of anders gebeurt, maakt niet zoveel uit. Ik zie vooral de vele mogelijkheden van nieuwe vormen van contact. We kunnen meer mens worden door zoveel te communiceren.
We zijn niet alleen gemaakt om met andere mensen om te gaan. De
bijbel voegt daar nog aan toe dat we ook zijn gemaakt om op die manier met God
om te gaan. Hij maakte ons zo dat we met hem kunnen communiceren. Het is best
een ramp als je dat niet doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten