Mijn auto ging kapot

Laatst wilden we op zaterdag naar het strand. Spullen en kinderen zaten al in de auto. De zonnebril stond op mijn neus. De sleutel in het contactslot, maar toen gebeurde er... niets. Mijn auto pruttelde even, maar toen hield het op. Even gewacht (dat is het enige wat ik kan met een auto: wachten en opnieuw proberen), maar ook toen was het enige resultaat: stilte. De keer daarna gingen er wat lampjes aan, maar ook dat hield snel op. Gelukkig hebben wij hele aardige buren die gelijk aanboden dat we wel met hun auto naar het strand konden. Dus dat hebben we gedaan.
Maandag de auto naar de garage gebracht. Die is zo dichtbij dat ik hem er wel even heen kon duwen. Binnen een kwartier was hij gemaakt. Het bleek de accu te zijn. Nu rijdt mijn auto weer als een zonnetje.

Zo’n kapotte accu zegt mij iets over Pinksteren. De auto is mijn leven. Er moet iets zijn dat het aan de gang houdt, dat leven brengt in mijn bestaan. Dat is de Geest van God. Meestal gaat mijn leven goed en loopt het als een zonnetje. Maar soms moet ik bijgevuld worden door Gods aanwezigheid. Pinksteren zegt dat ik altijd gevuld kan worden door Gods Geest. Zelfs op zaterdag als de garage dicht is.