Gisteren had ik een soort schoolreisje. Samen met 350
senioren gingen we op een boot richting de tweede Maasvlakte. Heel relaxed, want je hoeft niets te doen. Zitten
en je komt er vanzelf. Ik heb nog even geprobeerd om iedereen zich te laten
verstoppen onder de ramen bij aankomst, maar dat lieten de stramme benen niet
meer toe. De bestemming van de reis was futureland. Dat bezoekerscentrum
vertelt hoe de Rotterdammers vanuit zee, met zand, nieuw land hebben gebouwd.
Wat een gezwoeg en geploeter is dat geweest. Overal zie je nog de rotsen en
stenen liggen. Het is er kaal en leeg.
Ik vond het een reis vol bijbelse symboliek. Water staat in
de bijbel voor ons leven dat vaak door het kwaad wordt omringt. En een bootje
is ons leven dat over de zee vaart. Soms is de zee kalm, maar het kan flink
spoken. Het futureland van God bestaat niet uit rotsen en stenen. Dat is veel
te levenloos voor God. De wereld was aan het begin al leeg en kaal genoeg. Maar
sinds God aan het werk is gegaan is er al veel meer leven. Dat geldt nog veel
meer voor Gods toekomstige wereld. We hoeven er ook zelf niet voor te
ploeteren. God doet het echte werk zelf. God laat ons wonen in een veilig huis,
zegt het boek vol liederen in de Bijbel. Best relaxed, Gods futureland. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten