Naar boven

Onze zoon is niet zo snel met het aanleren van allerlei motorische handelingen. Hij lijkt vast op mij, want in mijn motorische ontwikkeling is ook niet alles goed gegaan. Het is best makkelijk als ze niet al te snel zijn met bewegen, want dan hoef je er ook niet zo achteraan te lopen. De afgelopen maanden kroop hij soms op de eerste trede. Maar als hij die positie had bereikt, keek hij om en durfde niet meer verder. Hij moest zichzelf overwinnen. Dan bleef hij maar zitten en naar boven kijken. Meestal liet hij met stemgeluid goed merken dat hij naar boven wilde maar niet durfde.

Tot plotseling deze week. Toen kroop hij in een keer naar boven om bij zijn moeder te komen. Die was aan het einde van de trap bezig en hij moest en zou daar komen. Hij wilde bij zijn moeder zijn en kroop naar boven.

Het is een echt mens, die zoon van ons. We willen allemaal naar boven. Het leven is zoveel mooier als je God kent. Eerst is het wel een beetje eng, want je moet ook jezelf overwinnen om het lef te hebben om met God bezig te zijn en naar boven te kijken en te kruipen.