Mensen zijn best leuke dieren

Mensen zijn best leuke dieren.  Ze doen grotendeels dezelfde dingen: zijn bezig met slapen, zoeken eten, liggen lui in de zon en zijn druk met het voortbestaan van de soort door kinderen te krijgen. Sommige mensen ontwikkelen beestachtige trekken, maar dat valt met de meeste mensen gelukkig mee. De meeste mensen zijn aardige dieren.

Toch zijn er wel verschillen tussen dieren en mensen. En dan bedoel ik niet eens dat mensen soms agressiever zijn dan dieren. Dieren doden zelden hun soortgenoten. Dit is bij mensen wel anders. In dat opzicht zijn mensen niet zulke leuke dieren. Mensen zijn soms beestachtiger dan dieren. Een ander verschil wat soms wordt genoemd is dat dieren bijna geen taal hebben. Maar dan is er altijd

wel een slimmerik die wijst op de dolfijnen, die een zeer geavanceerde manier van communicatie hebben (voor zover wij dat kunnen weten).
Maar er is een ding wat dieren niet doen en mensen wel. Dieren accepteren het leven zoals het gaat. Geboren als hond, dan weet je dat je veel slaapt, af en toe rond loopt en weer verder slaapt. Zo is het hondenleven. Voor honden geweldig, voor mensen een hondenleven. De hond legt zich er bij neer. Maar mensen vragen: ‘ Waarom ben ik er eigenlijk?’, ‘Waarom gaat mijn leven zoals het gaat?’ Mensen stellen vragen om te snappen wat ze hier op aarde doen. En wie geeft een antwoord op vragen? God. De bijbel zegt het zo: Een mens stelt zich veel vragen, de HEER geeft het antwoord.