donderdag 14 december 2017

Al die sneeuw

Het was spectaculair, al die sneeuw. ik zag een plaatjes als ik uit het raam keek en het was natuurlijk lekker om buiten te lopen en de sneeuw te voelen. Het was goede plaksneeuw. Dat zag je direct  in de vele sneeuwpoppen die overal kwamen te staan. Onze jongste twee hadden nog nooit zo'n pak sneeuw gezien.  Ze vonden het prachtig, vooral het gooien met sneeuwballen.
Grappig om te zien hoe wij die sneeuw totaal ontwend zijn. Binnen een paar uur is heel Nederland ontregeld en wordt er aangeraden om thuis te blijven. Wat een angst bij het KNMI. Terwijl het buiten veel mooier is als het gesneeuwd heeft. De wereld ziet er zoveel liever uit als het gesneeuwd heeft. Al dat wit laat een wereld zien die schittert. Er zou een advies gegeven moeten worden om naar buiten te gaan: sneeuwpoppen bouwen en sneeuwballen gooien. Niets is mooier dan spelende mensen.

Ik snap wel dat een witte Kerst het mooist is. Niet alleen voor ons romantische gevoel  van knusheid. Dat misschien ook, maar daar heb ik eigenlijk niet zoveel mee. Het witte van de kerst weerspiegelt waar het met kerst over gaat: Het kwetsbare kerstkind draagt deze wereld. God komt naar deze wereld zodat de mensen weer kunnen spelen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten