Iedereen verkouden

De afgelopen weken was er bij ons thuis elke dag wel iemand verkouden of grieperig. Plotseling zitten ze aan tafel met een wit gezichtje en zijn ze moe. Dan weet je het wel. Een vernieuwde aanval van een of ander virusje. Je komt er ook zo lastig vanaf als gezin. Want als de een net beter is, dan wordt hij wel weer aangestoken door een ander. En mocht het zo zijn dat ons huis virusvrij is, dan zijn er nog wel scholen, peuterspeelzalen of kerken waar je heel makkelijk opnieuw kan worden besmet. Het blijft tobben de komende weken, vrees ik. Misschien wel tot het lente wordt en je weer lekker naar buiten kan en de virussen wegblijven. Tot die tijd blijft het behelpen en volhouden. Wachten op de zon.

Het is wel een mooi beeld voor onze wereld. Het kwaad zit overal. Mensen steken elkaar aan en zo infecteren we de mooie wereld. En als je denkt dat je even bevrijd bent, dan blijkt binnen korte tijd dat er weer een vernieuwde aanval is die je naar beneden trekt. Het blijft tobben in ons leven, totdat de zon gaat schijnen. De zon die gaat schijnen en het kwaad doet verdwijnen is Jezus.