De eerste oogst

Bij ons thuis hebben ze heel goed voor de moestuinplantjes van de Zaanse grootgrutter gezorgd. Vaak water gegeven en natuurlijk goed in de zon gezet. Toen ze uit waren gelopen zijn ze in een grotere pot gezet. Nu is de eerste radijs bijna klaar om geoogst te worden. Onder het blad, net boven de grond zie je het rode, dikke stuk wortel. Ik hoop maar dat ze hun eigen eerste radijsje ook een beetje lekker vinden.  Want dan krijgen ze zin in de rest van de oogst. Zo werkt dat: als je iets uit de grond kan trekken en opeten, dan levert dat energie en hoop op voor de rest van de oogst.

Geloven in Jezus lijkt op die eerste oogst van de moestuintjes. Een paar weken geleden vierden we Pasen, het feest dat Jezus opstond uit de dood. Hij leefde verder in het geluk met God. Bijna onvoorstelbaar, dat de dood Jezus niet voor altijd kon vasthouden. Maar een enorm bemoedigend idee. Als de dood toen niet het allerlaatste woord had, dan geldt dat ook voor ons. Wij hoeven niet voor altijd te liggen onder de verpletterende vloek van de dood. Jezus’ opstanding is als een radijsje, vers uit de grond. Je krijgt energie en hoop op de rest van de oogst: Dat wij voor altijd gelukkig zullen leven.