De Rijdende Rechter wil ik niet missen

De Rijdende Rechter is een van mijn favoriete TV-programma’s. Je hoeft het maar een paar keer te zien en je weet precies hoe het gaat. Twee gezinnen wonen naast elkaar. Vaak hebben ze het jaren goed. Maar op de een of andere manier gaat het daarna verkeerd. En totaal verkeerd. Wat vaak begint met een aanleiding van niets, groeit in een paar maanden uit tot een enorme rel.

mr. Frank Visser is mijn held omdat hij altijd rustig blijft. Hij probeert te bemiddelen en te achterhalen wat de echte oorzaak van de ruzie is. De verbazing is van zijn gezicht af te lezen als hij hoort hoe er eerst harmonie was tussen de mensen die nu elkaar het licht in de ogen niet meer gunnen. En je ziet zo mooi hoe het werkt met een ruzie. Wat klein begint, gaat daarna maar door. De een zegt dat de ander begon. De ander weet wel weer iets op te diepen waardoor blijkt dat hij toch echt niet de oorzaak is. Het interessantste is het als de beide partijen in de studio of op locatie elkaar in de haren vliegen. Dan zie je de haat in de ogen. En van die haat komt ruzie.  Ik ga er nog eens goed voor zitten. Hoezo leedvermaak?

Het kan ook anders tussen buren. Je hebt wel eens last van elkaar, maar je maakt niet overal een punt van. Zelfs als er sprake is van overlast laat je het gebeuren. Je bedekt het met de mantel van de liefde. Spreuken zegt het zo:  ‘Haat brengt ruzie voort, liefde dekt alle fouten toe.’

Eerlijk gezegd zou het wel een beetje jammer zijn als dat altijd zou gebeuren, want dan zouden we de Rijdende Rechter missen.