Mijn kastanjeboom gaat uitlopen

Jaren geleden nam ik een kastanje mee uit het bos en stopte die in de grond. Na de winter kwam hij al snel op en groeide hard. Uit die bol van het bos groeide langzaam een boompje. Om hem bij een verhuizing mee te kunnen nemen stopte ik alles in een grote pot en zette hem in het nieuwe huis voor de deur. Gelukkig voor ons, maar helaas voor de jonge kastanje, was die zomer erg droog. Tijdens onze vakantie droogde hij uit. Weg kastanje. Toch liet ik hem nog een winter staan (uit luiheid) en het wonder gebeurde. Er kwam een nieuwe loot aan. Nu zijn we twee jaar verder in het voorjaar en staat de boom op het punt uit te lopen. Bij kastanjes is dat heel mooi. Ze schieten in een paar dagen in het voorjaar de lucht in. Dat is de groei van dat jaar.

In mijn kastanjeboom zie ik terug wat er met Jezus gebeurde afgelopen week. Geboren als klein kind groeide hij op en werd steeds meer een boom waar iedereen in kon schuilen. Maar hij werd gedood en er leek een einde gekomen te zijn aan het leven. Maar het werd Pasen en Jezus bleek weer te leven. Opnieuw leeft hij en deelt het leven uit aan ons. En hij blijft wereldwijd maar groeien.
Het nieuwe begin elk voorjaar is een teken van Gods liefde. Zo begint Hij opnieuw. Ik kan niet wachten tot mijn kastanje uitschiet.